ဥေရာပေရာက္ ဗမာဆင္မေလး '၀င္းသီတာ' ရဲ႕ ပထမဆံုး မ်က္ကပ္မွန္

 '၀င္းသီတာ' ဟာ ျမန္မာျပည္မွာ ေမြးဖြားတဲ့ ျမန္မာဆင္မေလးပါ။ အခု သူမအသက္ ၄၅ႏွစ္ေတာင္ ရွိပါျပီ။ ၁၉၈၉မွာ နယ္သာလန္ကို ေရာက္လာျပီး ၂၀၀၄ခုႏွစ္မွာ အခု သူမေနထိုင္တဲ့ အာတစ္စ္(Artis) တိရိစာၦန္ရံုကို ေရႊ႕ခဲ့ကာ အခုေတာ့ သူမဟာ အဲဒီမွာ ဆင္အားလံုးရဲ႕ အၾကီးအကဲ ျဖစ္ေနပါတယ္။

'၀င္းသီတာ' မ်က္ကပ္မွန္ တပ္ရျခင္း အေၾကာင္းအရင္းက မၾကာေသးမွီအခ်ိန္က သူမဟာ တျခားဆင္တစ္ေကာင္နဲ႔ တြန္းထိုးၾကမႈ ျဖစ္ရင္း သူမမ်က္ၾကည္လႊာမွာ ျခစ္ရာရသြားပါတယ္။ အဲဒီကတည္းက မ်က္လံုးကို ေကာင္းေကာင္းဖြင့္လို႔မရဘဲ မ်က္လံုးကေန အရည္ေတြအမ်ားၾကီး ထြက္ေနတတ္ပါတယ္။

အဲဒါနဲ႔ တိရိစာၦန္ရံု တာ၀န္ရွိသူေတြက ဒီလိုကိစၥမွာ ကြ်မ္းက်င္တဲ့ ဆရာမ 'ဗာဘရပ္ဂ်န္'(Verbruggen) ကို ဆင့္ေခၚလိုက္ျပီး ကုသေစပါတယ္။ 'ဗာဘရပ္ဂ်န္' သူမအရင္တုန္းက ျမင္းေတြမွာ လုပ္ေပးေနက် မ်က္ကပ္မွန္ တပ္ေပးဖို႔ ျပင္ဆင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဆင္ကို မ်က္ကပ္မွန္တပ္တာဟာ သူမရဲ႕ ပထမဆံုး အေတြ႕အၾကံဳျဖစ္ျပီး '၀င္းသီတာ' ဟာလည္း ဥေရာပမွာ ပထမဆံုး မ်က္ကပ္မွန္ တပ္မယ့္ဆင္ ျဖစ္လာပါတယ္။

ဒီလုိလုပ္မယ့္ အစီအစဥ္မွာ အခက္အခဲဆံုးက '၀င္းသီတာ' ရဲ႕ ရွည္လ်ားလွတဲ့ အရပ္ပါ။ ဆင္ေတြက ၾကာၾကာလွဲလ်က္မေနႏိုင္ဘူး သူတို႔ရဲ႕ ၾကီးမားလွတဲ့ ၀ိတ္ေၾကာင့္ သူတို႔ အသက္ရႈတာကို အခက္အခဲျဖစ္ေစတယ္လို႔ ေျပာပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ မ်က္ကပ္မွန္ကို ေလွကားေထာင္ျပီး တပ္ဖို႔ ရက္သတၱပတ္မ်ားစြာ ေလ့က်င့္မႈျပီးလုပ္ခဲ့ျပီး တကယ္တပ္တဲ့အခ်ိန္မွာ နာရီ၀က္ခန္႔တာ အခ်ိန္ယူခဲ့ရပါတယ္။ သူမကို မတ္ရပ္ေစျပီး အခုလိုတပ္ေပးတာ ပိုျပီးၾကည္ႏႈးေနတဲ့ပံုပါပဲလို႔ 'ဗာဘရပ္ဂ်န္' ေျပာပါတယ္။ မ်က္ကပ္မွန္ တပ္ျပီးေနာက္ပိုင္း သူမမ်က္ၾကည္လႊာဟာ ျပန္ျပီးတဖန္ ေကာင္းမြန္လာေတာ့မွာပါ။

၀င္းသီတာကို မ်က္ကပ္မွန္ တပ္ေပးေနစဥ္

(Photo via spiegel.de)

အခုေတာ့ '၀င္းသီတာ' ဟာ သူမတို႔ ဆင္မ်ိဳးေတြၾကားမွာ ပထမဆံုး မ်က္ကပ္မွန္တပ္တဲ့ ဆင္မေလးျဖစ္သြားတဲ့အျပင္ မ်က္၀န္းလဲ့လဲ့နဲ႔ စတိုင္ပိုရွိသြားကာ စတားပိုျဖစ္သြားျပီ ထင္ပါတယ္။

ဘေလာ့မေရးျဖစ္တာ ၾကာေနျပီျဖစ္တဲ့ ေမာင္သန္႔တစ္ေယာက္ ဒီကေန႔ ဘေလာ့ ျပန္လည္ စတင္ေရးေတာ့မယ္လို႔ ၾကံျပီး ကုန္ၾကမ္းမ်ားကို ေဂ်ာင္ဂ်ိဳေဂ်ာင္ၾကား ရွာရာမွာ ထူးထူးျခားျခား ဥေရာပေရာက္ '၀င္းသီတာ' လို႔ေခၚတဲ့ ဗမာ ဆင္မေလးအေၾကာင္း ဖတ္လိုက္ရေတာ့ ေပ်ာ္သြားပါတယ္။ အဲဒါနဲ႔ ထံုးစံအတိုင္း စာဖတ္ပရိသတ္ၾကီး မွ်ေ၀လိုက္ရပါတယ္ ခင္ဗ်ာ။

News Source
http://www.spiegel.de/international/europe/0,1518,811536,00.html

နံပါတ္တစ္ Rolling in the deep

စာေရးဖို႔ ၾကိဳးစားေနေပမယ့္ အေၾကာင္းမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ မေရးျဖစ္ပါဘူး...
အဲဒါေၾကာင့္ ေလာေလာဆယ္ လက္ရွိ နံပါတ္တစ္ ေဟာ့ေနတဲ့ ျဗိတိန္အဆိုေတာ္မေလး အဒါ(Adele) ရဲ႕ Rolling in the deep သီခ်င္းေလးနဲ႔ ႏွစ္သိမ့္ခ်င္ပါတယ္။ လက္ရွိ ဒီသီခ်င္းဟာ က်ေနာ့္ဖုန္းထဲကို ေနာက္ဆံုး ေရာက္လာတဲ့ သီခ်င္းေလးပါ။ အခုေတာ့ ဒီတစ္ပုဒ္ထဲကိုပဲ Repeat လုပ္ျပီး နားေထာင္ ေနမိပါတယ္... အဲေလာက္ေတာင္ ၾကိဳက္လားဆို ကိုယ္တိုင္ နားေထာင္ ခံစားၾကည့္ၾကည့္ေပါ႔... သီခ်င္းစာသားပါ ထည့္ေပးထားပါတယ္။ နာေသာတာဆင္ရင္း ဘ၀ အေမာေျပႏိုင္ၾကပါေစ။





Adele - Rolling In The Deep

There's a fire starting in my heart,
Reaching a fever pitch and it's bring me out the dark.
Finally I can see you crystal clear
Go ahead and sell me out and I'll lay your ship bare.

See how I'll leave, with every piece of you
Don't underestimate the things that I will do.

There's a fire starting in my heart,
Reaching a fever pitch and it's bring me out the dark.

The scars of your love, remind me of us.
They keep me thinking that we almost had it all
The scars of your love, they leave me breathless
I can't help feeling
We could have had it all
Rolling in the deep
You had my heart inside your hand
And you played it
To the beat

Baby I have no story to be told
But I've heard one of you and I'm gonna make your head burn,
Think of me in the depths of your despair
Making a home down there as mine sure won't be shared

The scars of your love, remind you of us.
They keep me thinking that we almost had it all
The scars of your love, they leave me breathless
I can't help feeling
We could have had it all

Rolling in the deep
You had my heart inside your hand
And you played it
To the beat

We could have had it all
Rolling in the deep
You had my heart inside your hand
But you played it
With a beating

Throw your soul threw every open door
Count your blessings to find what you look for
Turn my sorrow into treasured gold
You pay me back in kind and reap just what you sow

We could have had it all
We could have had it all
We could have had it all
Rolling in the deep
You had my heart inside your hand
And you played it to the beat

We could have had it all
Rolling in the deep
You had my heart inside your hand

But you played it,
You played it,
You played it
You played it to the beat

တစ္ေန႔ေန႔ ေန႔စဥ္ေန႔စဥ္

ဒင္း... ေဒါင္.... ဒင္း... ေဒါင္... ဒင္း ေဒါင္

အဆက္မျပတ္ထြက္ေပၚလာတဲ့ ဒီအသံကို ေန႔စဥ္ ၾကားရသည္ကာ မထူးဆန္းလွေခ်ေတာ့... ဒါေပမယ့္ ထူးသည္ကာ ဒီအသံမွာ ေန႔တစ္ေန႔၏အစ မနက္တိုင္းမွာ ပထမဆံုး ၾကားရသည့္ အသံ ျဖစ္ေနသည္။ အသံၾကားၾကားခ်င္း လက္ညွိဳး တစ္ေခ်ာင္းေထာင္လိုက္သည္ ထို႔ေနာက္ အနီးရွိ စားပြဲက ဖန္သားျပင္ေသးေသးေပၚကို အထက္ေအာက္ ထိုလက္ညွိဳးျဖင့္ ပြတ္သပ္ခ်လိုက္သည္.... အခုမွ ကမၻာေျမၾကီးမွာ ျငိမ္းခ်မ္းသြားေတာ့သည္။ အသံေတြ တိတ္ဆိတ္သြားသည္။ ထို႔ေနာက္ ျပတင္းေပါက္မွ ၀င္လာသည့္ ေလေအးေအးေလးကို တ၀ၾကီး ရႈလိုက္သည္။ ထိုအခ်ိန္ထိ မ်က္လံုးေတြကို မဖြင့္မိေသး ဆက္ကာမွိန္းေနသည္။ ထိုသို႔မွိန္းေနခ်ိန္ကာ ခဏေလးသာ ထင္ရေပမယ့္ နာရီလက္တံမွာ ၁၀မိနစ္ခန္႔ ေရြ႕႔သြားသည္။ ဖူးးးး သက္ျပင္းရွည္ၾကီးတစ္ခုခ်ကာ မ်က္လံုးကိုဖြင့္လိုက္သည္။ ေစာင္မ်ားကို ဖယ္ကာ ကုတင္ေပၚကဆင္းလိုက္သည္။

အခန္းတံခါးဖြင့္ကာ ယိုင္တိယိုင္တိုင္ျဖင့္ အိမ္ေရွ႔ခန္းကို ေလွ်ာက္သြားျပီး တိုင္ကပ္နာရီကို ၾကည့္လိုက္သည့္အခ်ိန္မွာ မနက္ ၈နာရီ ၁၅ခန္႔ ရွိေနျပီး .... ဖူးးးးး ေနာက္တခါ သက္ျပင္းခ်သည္။ ေရခဲေသတၱာကို ဖြင့္ကာ ေရေတြခဲေနသည့္ကို ဘူးမ်ားကို ထုတ္ကာ မီးဖိုနေဘးမွာ တင္လိုက္သည္။ ညကတည္းက ေဆးထားသည့္ ထမင္းအိုးကို ယူကာ ဆန္ထည့္သည္။ ထိုဆန္ကို ေဆးသည္။ ထို႔ေနာက္ ထမင္းအိုး တည္လိုက္သည္။ ဂက္စ္မီးဖိုကို ဖြင့္လိုက္သည္။ မီဖိုေဘးက အိုးျပားေလး တစ္အိုးကို ယူကာ မီးဖိုေပၚတင္လိုက္သည္။ ခုနက ေရခဲေနသည့္ ဘူးထဲက က်က္ျပီးသား အသားတစ္ခ်ိဳ႔ကို အိုးေပၚသို႔ ဇြန္းျဖင့္ ျခစ္ထုတ္ကေလာ္ခ်လိုက္သည္။ ဘူးကိုျပန္ပိတ္ကာ ေရခဲေသတၱာထဲ ျပန္ထည့္လိုက္သည္။ မ်က္လံုးကား မပြင့္တပြင့္.... ထို႔ေနာက္ ေရအိမ္၀င္ကာ ေလးထားသမွ် ေပါ႔ပါးသြားေအာင္ အေပါ႔အပါးသြားလိုက္သည္။

အဲဒီေနာက္ ေဘစင္ဘက္သြားကာ သြားတိုက္ေဆးထည့္ သြားတိုက္ မ်က္ႏွာသစ္လိုက္သည္။ အခုမွ မ်က္လံုးေတြ ေသခ်ာပြင့္ေတာ့သည္။ ေလာကၾကီးကို ေကာင္းေကာင္းစျမင္ရသည္။ အသံေတြေကာင္းေကာင္း ၾကားရသည္။ ဒီ့ေနာက္ အိမ္မွာ ဘယ္သူမရွိေတာ့တာ သတိထားမိသည္။ အိုးေပၚက ရွဲရွဲ... အသံေတြျမည္ေနသည္။ မီးဖိုဘက္သြားကာ ဇြန္းျဖင့္ အိုးေပၚက ဟာေတြကို ဟိုလွန္ဒီလွန္လုပ္လိုက္သည္။ အခန္းထဲျပန္၀င္ကာ မ်က္ႏွာသုတ္လိုက္သည္။ အခန္းထဲက ျပန္ထြက္ကာ ေနာက္တစ္ခါ အိုးေပၚကဟာေတြကို ဟိုလွန္ဒီလွန္ ေနာက္တခါလုပ္ျပီး မီးပိတ္လုိုက္သည္။ အိုဗန္(Oven)ေလးတစ္ခုရွိရင္ ေကာင္းမည္ဟု စိတ္ကူးမိသည္။ ထိုသို႔ဆိုလွ်င္ အခုလို သိပ္လုပ္စရာမလို အိုးလည္း ေဆးရသက္သာသြားမည္။ အခုက ျပီးရင္ ထိုအိုးကို ေဆးရဦးမည္။ သို႔ေသာ္ အိမ္ကက်ဥ္းသည္မွာ အိုဗန္၀ယ္ျပီးပင္ ထားစရာမရွိ... မယံုရင္ ပံုျပင္လို႔သာမွတ္ေခ်...

ဟင္းေတာ့ ေႏႊးျပီးေပမယ့္ ထမင္းေတာ့ မက်က္ေသး... ဟင္းက စေန႔ တနဂ္ေႏြပိတ္ရက္မွ ခ်က္ထားျပီး ဗူးထဲထည့္ကာ ေရခဲေသတၱာထဲ ထည့္ထားျခင္းျဖစ္သည္။ အခုလို လုပ္ေနရသည္မွာ ရံုးမွာ ေန႔လည္စာအတြက္ ထမင္းခ်ိဳင့္ထည့္ဖို႔ ျပင္ဆင္ေနတာ ျဖစ္သည္။ တခ်ိန္တည္းမွာ ျမန္မာျပည္က အေမျပင္ထားေပးတတ္သည့္ ႏွစ္ဆင့္ခ်ိဳင့္ ထမင္းဘူးေလးကို တခါတေလ သတိရမိတတ္သည္။ အျမဲတမ္းေတာ့မဟုတ္... အဲဒီေနာက္ ပန္းကန္တစ္ခ်ပ္၊ ဇြန္းတစ္ေခ်ာင္းယူကာ ေပါင္မုန္႔ထည့္သည္။ ေရခဲေသတၱာထဲက စေတာ္ဘဲရီ ဂ်မ္ဘူးကို ထုတ္သည္။ ေရေႏြးအိုး တည္သည္။ ေပါင္မုန္႔ကို ဂ်မ္သုတ္ကာ ပန္းကန္ထဲထည့္ထားသည္။

အခန္းထဲ ျပန္၀င္ကာ ေရလဲလံုခ်ည္လဲလိုက္ျပီး ေရခ်ိဳးခန္းထဲ၀င္ ေရခ်ိဳးသည္။ ေရခ်ိဳးခန္းထဲက ျပန္ထြက္လာသည့္ အခ်ိန္ ဖူးးးး ဟု သက္ျပင္းခ်မိျပန္သည္။ လူကပိုၾကည္လင္လာေလ အလုပ္သြားရမည္ အလုပ္လုပ္ရမည္ လုပ္ရမည့္ အလုပ္ေတြ ေခါင္းထဲေရာက္လာျပီး ေတြးမိကာ သက္ျပင္းခ်မိျခင္းျဖစ္သည္။ ထို႔ေနာက္ အတိုခ်ံဳးေျပာရလွ်င္ အလုပ္သြားဖို႔ အ၀တ္အစားလဲ ျပင္ဆင္ဖီးသသည္။ အျမဲတမ္းေဆာင္ယူသည့္ ဖုန္း၊ ပိုက္ဆံအိတ္၊ အိမ္ေသာ့၊ စာတိုက္ပံုးေသာ့ စတာေတြကို ေဘာင္းဘီအိတ္ အေရွ႔အေနာက္ သူ႔ေနရာသူ ထည့္လိုက္သည္။ ေျခအိတ္ကိုယူကာ အခန္းထဲထြက္လိုက္သည္။ ေျခအိတ္ကို အိမ္တံခါးေပါက္နား ခ်ကာ အထဲျပန္၀င္ လက္ေဆးလိုက္သည္။

ထို႔ေနာက္ ေကာ္ဖီခြက္ကိုယူ ေကာ္ဖီမစ္ထုတ္ကို ေဖာက္ထည့္ ခုနက တည္ထားသည့္ ေရေႏြးအိုးထဲက ေရပူပူကို ထည့္ကာ ေကာ္ဖီေဖ်ာ္လိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ ေပါင္မုန္႔ပန္းကန္ႏွင့္အတူ အိမ္ေရွ႔ဧည့္ခန္းမွာ ေနရာယူကာ တီဗြီကိုဖြင့္သည္။ သတင္းခ်န္နယ္ကို ေျပာင္းဖြင့္လိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ ေကာ္ဖီေသာက္ယင္း ေပါင္မုန္႔စားယင္း ကမၻာေပၚက ျဖစ္သမွ်အေၾကာင္း သူနဲ႔ဆိုင္သလို ထင္တဲ့ အေမရိကန္ သမၼတလို စုတ္တသပ္သပ္လုပ္လုပ္ရင္း သတင္းေတြကို ၾကည့္သည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ေတာ့ ႏွာေခါင္းမွာ မုန္႔ဟင္းခါးအနံ႔၊ က်စိမ့္လကၻရည္ အနံ႔ေတြရတတ္သည္။ လကၻရည္ဆိုင္ထိုင္ရင္း ဖတ္တတ္သည့္ အလဲဗင္းဂ်ာနယ္ကိုလည္း သတိရတတ္သည္။ စားေနသည့္ မုန္႔ေကာ္ဖီကုန္ေတာ့ က်က္ေနျပီ ျဖစ္တဲ့ ထမင္းနဲ႔ ခုနင္က ေႏႊးထားတဲ့ ဟင္းနဲ႔ အတူ ထမင္းဘူးထည့္သည္။ ေရေဆးစရာရွိတာေဆး ေရစိမ္စရာရွိတာ စိမ္ထားသည္။ ထို႔ေနာက္ ေရအိမ္ထဲ၀င္ကာ အေပါ႔အပါးသြားသည္။ တခါတေလ အေလးအထူပါ သြားသည္။

အဲဒီေနာက္ ေက်ာပိုးအိတ္ထဲ ထမင္းခ်ိဳင့္ထည့္ အိမ္မွာဖြင့္ထားသမွ် မီးမ်ားကို စစ္ေဆးပိတ္ရႈသည္။ ဘုရားရွိခိုးသည္။ စိုက္တုန္းက စိုက္ျပီး စိုက္သည့္ ပိုင္ရွင္က ျပန္လွည့္ၾကည့္ျခင္း မခံရသည့္ ပန္းအိုးေလးကို ေရေလာင္းေရဖ်န္းေပးသည္။ (အတင္းတုတ္ခံရသည့္ အပင္ပိုင္ရွင္ မေက်နပ္ ပဒတ္ :D ) ေျခအိတ္၀တ္ဖိနပ္၀တ္ျပီး အခန္းတံခါးေသာ့ပိတ္လိုက္သည္။ ဖူး သက္ပ်င္းခ်ျပန္သည္... ဓါတ္ေလွကား ေခၚလိုက္သည္။ ဓါတ္ေလွခါး ေစာင့္ေနရင္း.... ေဘာင္းဘီအိတ္ထဲက ဖုန္းကို ထုတ္ကာ နာရီကို ၾကည့္လိုက္သည္...

ဆက္လက္ေရးသား ပါဦးမည္ :D

စင္ကာပူ ပရိုမိုးရွင္းမ်ား - John Little Mega Expo Sales, Mordern Living Funiture Sales, Flea Market Sales, Crocodile Warehouse Sales, Tefal Warehouse Sales, Branded Warehouse Sales, Disney Baby & Children Apparel Warehouse Sales

 

Date - 5th to 15th January 2012

Time - 10:30AM to 10PM
Venue - Singapore Expo Hall 4

Sales - Retail

Date - 31st December 2011 to 8th January 2012

Time - 12:00PM to 8:00PM
Venue - Singapore Expo Hall 6

Sales - Furniture

Date - 6th to 8th January 2012

Time - 12:00AM to 10PM(6th Jan)

Time - 10:00AM to 10PM(7th & 8th Jan)
Venue - Singapore Expo Hall 6B

Sales - Fashion and Lifestyle

Warehouse Sales

Disney Baby & Children Apparel Warehouse Sales

[No Image Available]

Date - 6th to 11th January 2012

Time - 10:00AM to 7:00PM
Venue - BLK 203 Henderson Road #05-10 (Henderson Industrial Park Wing A)

Disclaimer

The contents providing on this post are just for information sharing purpose only. I am not affiliated with any sales or promotion companies above. The information could be from unreliable sources, incomplete, inaccurate and changed or altered anytime without notice. I will not be responsible on any lost or damages happen to you concerning above information  All logos, posters and graphical contents are copyright of their respective owners and I do not own any of them.

မ်ိဳးဆက္ေလးဆက္တိုင္ ေမြးေန႔တစ္ရက္တည္းျဖစ္ေနတဲ့ မိသားစု

မေန႔က ဇန္န၀ါရီလ ၄ရက္ေန႔ဆိုတာ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ခ်စ္လွစြာတဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ၾကီးရဲ႕ လြတ္လပ္ေရးေန႔ျဖစ္တဲ့အတြက္ ျမန္မာျပည္သူ ျပည္သားေတြအတြက္ ထူးျခားတဲ့ေနတစ္ေန႔ပါ။

ဒီလိုပဲ ဒီဇန္န၀ါရီလ ၄ရက္ေန႔ဟာ အေမရိကန္၊ အိုးဟိုင္းရိုးက မိသားစုတစ္စု အတြက္လည္း ထူးျခားတဲ့ ေန႔တစ္ေန႔ ျဖစ္ေနပါတယ္။

(January 4 Birthday Family)

 (Photo via)

ရစ္ခ်တ္စတစ္ဖ္(Richard Stiff)ဟာ ဇန္န၀ါရီလ ၄ရက္ေန႔က အသက္ ၆၅ႏွစ္ ျပည့္ခဲ့ပါတယ္။ ထို႔အတူ သူရဲ႕သမီး ဂ်ဴလီယာ ဂြန္ညာ(Julia Gonyer) ကလည္း ဇန္န၀ါရီလ ၄ရက္ေန႔မွာပဲ အသက္ ၃၄ျပည့္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါတင္မကေသးပါဘူး ရစ္ခ်တ္ရဲ႕ ေျမး၊ ဂ်ဴလီယာရဲ႕ သမီးေလး ေကာ့တေန(Kourtney)က ဒီဇန္န၀ါရီလ ၄ရက္ေန႔မွာ သူမရဲ႕ ပထမဆံုး တစ္ႏွစ္ေျမာက္ေမြးေန႔ကို ဆင္ႏႊဲခဲ့ပါတယ္။ ဒီမွာတင္ ျပီးျပီးလားဆို မဟုတ္ေသးပါဘူး ရစ္ခ်တ္ရဲ႕ အေဖ၊ ဂ်ဴလီယာရဲ႕ အဖိုး၊ ေကာ့တေနရဲ႕ အဘိုးဟာလဲ ဇန္န၀ါရီလ ၄ရက္ ၁၉၂၄မွာ ေမြးဖြားခဲ့တဲ့အတြက္ သူတို႔ မိသားစုဟာ မ်ိဳးဆက္ ၄ဆက္ထိ ေမြးတစ္ရက္တည္းတိုက္ေနတဲ့ ထူးျခားတဲ့ မိသားစု ျဖစ္ေနပါတယ္။


ရစ္ခ်တ္ရဲ႕အေဖကေတာ့ ၂၀၀၀ခုႏွစ္ကတည္းက ေသဆံုးသြားခဲ့ပါျပီး။ ရစ္ခ်တ္ကို ၁၉၄၇၊ ဂ်ဴလီယာကို ၁၉၇၈နဲ႔ အငယ္ေလး ေကာ့တေနကေတာ့ မႏွစ္ ၂၀၁၁ တို႔မွာ အသီးသီးေမြးဖြားခဲ့ၾကျပီး သူတို႔အားလံုး ဒီေန႔ ဒီရက္ေမြးေစဆိုျပီး ၾကိဳတင္ တြက္ခ်က္ ၾကံရြယ္ထားျခင္းမရွိဘဲ အားလံုး သဘာ၀အတိုင္း ေမြးဖြားခဲ့ၾကတာပါ။ ေကာ့တေနကို ေမြးတုန္းက ဇန္န၀ါရီ ၃ရက္မွာ ေမြးမယ္လို႔ မွန္းထားေပမယ့္ တစ္ရက္ေနာက္က်ျပီး ၄ရက္ေန႔မွ ေမြးျဖစ္သြားျပီး ဂ်ဴလီယာကေတာ့ ဒီဇင္ဘာ ၂၁ရက္ေန႔မွာ ေမြးမယ္လို႔ မွန္းထားျပီးမွ ၂ပတ္ေနာက္က်ကာ ေမြးျဖစ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ဒါတင္မကေသးဘဲ ရစ္ခ်တ္၊ ဂ်ဴလီယာနဲ႔ ေကာ့တေနတို႔ဟာ သူတို႔ေမာင္ႏွမထဲမွာ အဦးဆံုး ေမြးခဲ့သူေတြ ျဖစ္ေနျပန္ပါတယ္။


ဒီလို ထူးျခားတိုက္ဆိုင္တဲ့ သူတို႔ မိသားစုေလးရဲ႕ ေမြးေန႔ပြဲေလးကေတာ့ ရိုးရိုးရွင္းရွင္းပဲ ကိတ္မုန္႔တစ္လံုး၊ Happy Birthday သီခ်င္းတစ္ပုဒ္တည္းနဲ႔ပဲ က်င္းပျဖစ္ခဲ့ၾကပါတယ္။


Ref;
http://www.dailymail.co.uk/news/article-2082425/January-4-birthdays-running-Ohio-family-generations.html

လမ္းကူးျခင္း အႏုပညာ

ဘေလာ့ စာဖတ္ပရိတ္သတ္မ်ား ႏွစ္သစ္ကူးမွာ တစ္မေနဘဲ အသစ္ေတြပဲပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ၾကပါေစလို႔ ဦးစြာပထမ ႏုတ္ခြန္း ဆက္သလိုက္ပါတယ္။

ကြ်န္ေတာ္တို႔ စင္ကာပူေရာက္တာ မၾကာေသးတဲ့ကာလတုန္းကေပါ႔... အိမ္မွာစုေနတဲ့သူေတြ ဒီလိုပဲ အလုပ္ကျပန္လာ စားျပီးေသာက္ျပီး ထံုးစံအတိုင္း တီဗြီေရွ႕ထိုင္ကာ စကားေျပာတတ္ၾကတယ္။

တစ္ရက္ၾကေတာ့ အသစ္ေရာက္လာတဲ့တစ္ေယာက္ကို စင္ကာပူက ေနရာေတြအေၾကာင္းေျပာျပရင္းနဲ႔ စင္ကာပူမွာ အျဖဴၾကားရွိတဲ့လမ္းဆို ကားလာလာ မလာလာ လမ္းကူးလို႔ရေၾကာင္း ကားက လူကိုဦးစားေပးရတဲ့အေၾကာင္း ေျပာျပျဖစ္တယ္။

 (စင္ကာပူက ကားကလူကို ဦးစားေပးရတဲ့ အျဖဴၾကား)

(Photo via Google StreetView)

အဲလို ေျပာေျပာျခင္း တစ္ေယာက္က ထေျပာတယ္ 'ဟမ္... အျဖဴၾကားဆိုတာ ရွိေသးလား' တဲ့

ဒါနဲ႔ အသစ္တစ္ေယာက္က လြဲရင္ အိမ္ကလူေတြက မေရွးမေႏွာင္း ဒီေရာက္ၾကတဲ့လူေတြပါ။ နည္းနည္းေတာ့ ၀ါရင့္ေတြေပါ႔။ ဒါနဲ႔ သူကအဲလိုေျပာေတာ့

'အင္းေလ... လူေတြ လမ္းမဘက္ကေန ပလက္ေဖာင္းဘက္ကို ကူးတဲ့ေနရာ လမ္းဆံုမွာ မီးပြိဳင့္ေစာင့္စရာမလိုဘဲ ကားေကြ႔လို႔ရတဲ့ေနရာမွာ အျဖဴၾကားေတြ လုပ္ထားေပးတဲ့ေနရာေတြေလ..' လို႔ေျပာလိုက္ေတာ့...

'ဟုတ္လား... ငါက အဲဒါမသိဘူး ငါမွတ္ထားတာက ဟိုတိုင္ႏွစ္တိုင္က မီးေလးမွိတ္တုတ္မွိတ္တုတ္ ျပေနတာဆိုရင္ ကူးလို႔ရတာပဲ မွတ္ထားတာ' တဲ့ ဟမ္

အဲဒီအခ်ိန္ ေနာက္တစ္ေယာက္ကလည္း အားက်မခံ
'ငါကေတာ့ အ၀ါအနက္အၾကား တိုင္ႏွစ္တိုင္ ျမင္ရင္ ကူးလိုက္တာပဲ' ဟင္ သူလည္း မွန္တာပဲ

ေၾသာ္... တယ္လည္း အမွတ္အသားေကာင္းၾကတယ္လို႔ ခ်ီးက်ဴးမလို႔ၾကံေနတုန္း... ေနာက္တစ္ေယာက္က ဆက္ေျပာလိုက္တာမွာ ေမာင္သန္႔လည္း ကိုယ့္နဖူးကိုပဲ အၾကိမ္ၾကိမ္ ရိုက္ေနမိေတာ့သည္။ သူေျပာလိုက္သည္က

'ငါကေတာ့ သူမ်ားကူးရင္ လိုက္ကူးလိုက္တာပဲ အဲဒါေတြ ဘာမွမသိဘူး' ဟုပင္ ျဖစ္ပါေတာ့သည္။

(သက္ဆိုင္သူမ်ား ဖတ္မိပါက ေဗြမယူပါနဲ႔... ေပ်ာ္ေစပ်က္ေစ ကလက္ေစပါေနာ္) :D