လမ္းကူးျခင္း အႏုပညာ

ဘေလာ့ စာဖတ္ပရိတ္သတ္မ်ား ႏွစ္သစ္ကူးမွာ တစ္မေနဘဲ အသစ္ေတြပဲပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ၾကပါေစလို႔ ဦးစြာပထမ ႏုတ္ခြန္း ဆက္သလိုက္ပါတယ္။

ကြ်န္ေတာ္တို႔ စင္ကာပူေရာက္တာ မၾကာေသးတဲ့ကာလတုန္းကေပါ႔... အိမ္မွာစုေနတဲ့သူေတြ ဒီလိုပဲ အလုပ္ကျပန္လာ စားျပီးေသာက္ျပီး ထံုးစံအတိုင္း တီဗြီေရွ႕ထိုင္ကာ စကားေျပာတတ္ၾကတယ္။

တစ္ရက္ၾကေတာ့ အသစ္ေရာက္လာတဲ့တစ္ေယာက္ကို စင္ကာပူက ေနရာေတြအေၾကာင္းေျပာျပရင္းနဲ႔ စင္ကာပူမွာ အျဖဴၾကားရွိတဲ့လမ္းဆို ကားလာလာ မလာလာ လမ္းကူးလို႔ရေၾကာင္း ကားက လူကိုဦးစားေပးရတဲ့အေၾကာင္း ေျပာျပျဖစ္တယ္။

 (စင္ကာပူက ကားကလူကို ဦးစားေပးရတဲ့ အျဖဴၾကား)

(Photo via Google StreetView)

အဲလို ေျပာေျပာျခင္း တစ္ေယာက္က ထေျပာတယ္ 'ဟမ္... အျဖဴၾကားဆိုတာ ရွိေသးလား' တဲ့

ဒါနဲ႔ အသစ္တစ္ေယာက္က လြဲရင္ အိမ္ကလူေတြက မေရွးမေႏွာင္း ဒီေရာက္ၾကတဲ့လူေတြပါ။ နည္းနည္းေတာ့ ၀ါရင့္ေတြေပါ႔။ ဒါနဲ႔ သူကအဲလိုေျပာေတာ့

'အင္းေလ... လူေတြ လမ္းမဘက္ကေန ပလက္ေဖာင္းဘက္ကို ကူးတဲ့ေနရာ လမ္းဆံုမွာ မီးပြိဳင့္ေစာင့္စရာမလိုဘဲ ကားေကြ႔လို႔ရတဲ့ေနရာမွာ အျဖဴၾကားေတြ လုပ္ထားေပးတဲ့ေနရာေတြေလ..' လို႔ေျပာလိုက္ေတာ့...

'ဟုတ္လား... ငါက အဲဒါမသိဘူး ငါမွတ္ထားတာက ဟိုတိုင္ႏွစ္တိုင္က မီးေလးမွိတ္တုတ္မွိတ္တုတ္ ျပေနတာဆိုရင္ ကူးလို႔ရတာပဲ မွတ္ထားတာ' တဲ့ ဟမ္

အဲဒီအခ်ိန္ ေနာက္တစ္ေယာက္ကလည္း အားက်မခံ
'ငါကေတာ့ အ၀ါအနက္အၾကား တိုင္ႏွစ္တိုင္ ျမင္ရင္ ကူးလိုက္တာပဲ' ဟင္ သူလည္း မွန္တာပဲ

ေၾသာ္... တယ္လည္း အမွတ္အသားေကာင္းၾကတယ္လို႔ ခ်ီးက်ဴးမလို႔ၾကံေနတုန္း... ေနာက္တစ္ေယာက္က ဆက္ေျပာလိုက္တာမွာ ေမာင္သန္႔လည္း ကိုယ့္နဖူးကိုပဲ အၾကိမ္ၾကိမ္ ရိုက္ေနမိေတာ့သည္။ သူေျပာလိုက္သည္က

'ငါကေတာ့ သူမ်ားကူးရင္ လိုက္ကူးလိုက္တာပဲ အဲဒါေတြ ဘာမွမသိဘူး' ဟုပင္ ျဖစ္ပါေတာ့သည္။

(သက္ဆိုင္သူမ်ား ဖတ္မိပါက ေဗြမယူပါနဲ႔... ေပ်ာ္ေစပ်က္ေစ ကလက္ေစပါေနာ္) :D