Tuesday, April 10, 2012

ေရႊျပည္ၾကီးမွ အျပန္ - ၂ [ေဇယ်ာေရႊေျမ ခရီး]

ကဲ စစ္ကိုင္းေရာက္ေနျပီးမွ မႏၱေလးဘက္ကေန ျပန္စထြက္ၾကမယ္... ((ဟမ္)) :D

ဒါကေတာ့ မႏၱေလးကေန အထြက္နားေလးမွာပါ။ ေရွ႕႔ပိုစ့္မွာ တင္ခ်င္ေဇာနဲ႔ ပံုနဲ႔ စာနဲ႔ မဆိုင္သလို ျဖစ္သြားတယ္... လမ္းေတာက္ေလွ်ာက္ ဖရဲသီးေတြပါ... ၀ါ၀ါ အသီးေတြက ဘာအသီးမွန္းလဲေတာ့ မသိပါဘူး... အေတာ္ေတာ့ ၾကီးတဲ့ အသီးပါပဲ...


ဖရဲသီးေတြက ကားလမ္းနေဘးက ဧရာ၀တီ ျမစ္ထဲက ေသာင္ေတြေပၚမွာ ေပါက္ပါတယ္။ အဲဒီမွာ ေသာင္ေတြထဲကေန စက္ေလွေတြနဲ႔သယ္ လမ္းေပၚေရာက္ လမ္းေပၚကေန အခုလို ကားေတြ၊ လွည္းေတြနဲ႔ သယ္ၾကတာေပါ႔ ...

က်ေနာ္ စဥ္းစားမိတယ္ ဒီမွာ အလုပ္လုပ္ေနတဲ့ လူေတြလည္း က်ေနာ္တို႔လို လူသား တစ္ေယာက္ပဲ စား၀တ္ေနေရးနဲ႔ အသက္ရွင္ေနတာ ... သူရဲ႕ စား၀တ္ေနေရးဟာ ဒီဖရဲသီးေတြ ရွိေနရင္ ေတာ္ျပီ ... ဒီဖရဲသီးေတြနဲ႔ သူတို႔ မိသားစုဟာ ေနႏိုင္တယ္ စားႏိုင္တယ္ ၀တ္ႏိုင္တယ္ ... သူတို႔ဟာ စင္ကာပူ လာစရာမလိုဘူး ...

ဒါဆို ငါကေရာ စင္ကာပူမွာ အလုပ္လုပ္ေနတာ ဘာအတြက္လဲ ... စား၀တ္ေနေရး? ... လုပ္ေနတဲ့ အလုပ္ကေန အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ ျပဳတ္သြားမွာကို ဘာလို႔ ပူေနပါလိမ့္ ... ဒီအလုပ္ မရွိရင္ ငါ႔ဘ၀ ငါ႔မိသားစု ဘ၀ပ်က္ျပီလို႔ ဘာလို႔ ထင္ေနပါလိမ့္ ... ဒီအလုပ္ေတြကို လက္မလႊတ္ရေအာင္ လူေရာ စိတ္ေရာ ဘာလို႔ ပံုအပ္ထားေနပါလိမ့္ ... ၾကည့္စမ္း ... အခုခ်ိန္မွာ ငါဟာ ဖရဲသီး သည္ေတြရဲ႕ ဘ၀ကို ျပန္အားက်ေနရတယ္ ...





လက္ပံပင္ေအာက္က ဖရဲသီးဆိုင္ ဘယ္ေလာက္လွလိုက္သလဲေနာ္...


စစ္ကိုင္းတံတား အသစ္ေပၚကေန ျဖတ္ေနတုန္း ...


တံတားကို ျဖတ္ျပီးျပီးျခင္း ဒီျမင္ကြင္းေလးကို အရမ္းသေဘာက်တယ္ ...


စစ္ကိုင္းျမိဳ႕ထဲ စ၀င္လာပါျပီ ... စစ္ကိုင္းေခ်ာင္လို႔ ဘာလို႔ ေခၚၾကသလဲဆိုတာ က်ေနာ္ သေဘာေပါက္ျပီ ...


ကားေပၚကေန လွမ္းရိုက္ရတာမို႔ တေစာင္းျဖစ္သြားပါတယ္ ... မျမင္ရရင္ ေျပာျပပါမယ္ ထိန္ငူေခ်ာင္ သီလရွင္ စာသင္တိုက္ပါ။


ဒါကေတာ့ ျမင္ရမယ္ ထင္ပါတယ္ ... သႏၱိသုခေခ်ာင္ ပါ။ အခုလို ေခ်ာင္ ေပါင္းမ်ားစြာ ရွိပါတယ္


ေခ်ာင္နာမည္ ေက်ာင္းနာမည္ေတာ့ မသိပါဘူး ... က်ေနာ္တို႔ ျမန္မာျပည္မွာ အခုလို ေနရာေတြ ရွိတယ္ ...


က်ေနာ္ စိတ္ကူးထဲ အျမဲတမ္း ေရာက္ဖူး ခ်င္ေနတဲ့ စစ္ကိုင္းေခ်ာင္ေတြကို က်ေနာ္ ေရာက္ခဲ့ျပီ


စစ္ကိုင္းေတာင္မွ ၾကိဳဆိုပါ၏


က်ေနာ္ အေတြ႔ဖူးခ်င္ဆံုးထဲက သီတဂူ ဆရာေတာ္ရဲ႕ ၀ါးခ်က္ ဇီ၀ိတဒါန ေဆးရံုပါ


အဖိုး ဘုန္ၾကီး ေက်ာင္းရွိတဲ့ ေခ်ာင္ထဲကို ေရာက္လာပါျပီ ...


က်ေနာ့္ကို လာႏႈတ္ဆက္တဲ့ ေဘာ္ဒါေလးပါ ...


ဆက္ပါဦးမည္...

ဆက္စပ္ဖတ္ရႈရန္
ေရႊျပည္ၾကီးမွ အျပန္ - ၁ [ေဇယ်ာေရႊေျမ ခရီး]

10 comments:

  1. ဟန္ၾကည္April 10, 2012 at 4:23 AM

    စစ္ကိုင္းတံတားေတာင္ အသစ္ျဖစ္သြားၿပီကိုး...ေကာင္းပါရဲ႕ေလ...

    အရင္ တံတားေဟာင္းက သက္တန္းေစ့ေနခဲ့တာ ၾကာေတာင္ၾကာေနမင့္ကိုး...တံတားေပၚက ျဖတ္တိုင္း ရသမွ်ဘုရားစာ အကုန္ရြတ္ေနရတာ အခုထိ မွတ္မိေနတုန္း...တစ္ခ်ဳိ႕ကဆို စိတ္နာနာနဲ႔ ကိုယ္ျဖစ္ကိုယ္ခံ တံတားလို႔ေတာင္ ေခၚၾကသကိုး...

    ပုံေတြၾကည့္ၿပီး အညာကိုေတာင္ ျပန္လြမ္းလာပါရဲ႕...

    ReplyDelete
  2. ပုံေတြၾကည္႔ျပီး ၾကည္ႏူးရပါတယ္
    က်န္တဲ႔ပုံေလးေတြလဲတင္ပါေနာ္

    ReplyDelete
  3. ဖရဲသီးနဲ႔တြဲေရာင္းတဲ႔ အ၀ါေရာင္ အသီးေတြက သခြားေမႊးသီးေတြေပါ႔ ဂ်ာ
    သိမ္႔ စားေကာင္းတဲ႔ အတီးေပါ႔
    အစားခဲ႔၀ူးလား ဂ်
    ကိုင္းသီး ကၽႊန္းသီး ႏွစ္မ်ိဳးကြဲသြားေသးတာ
    ႏုန္းတင္ေျမႏုကၽႊန္းသီး က ပိုခ်ိဴသဗ်
    က်ဴပ္ အေဖက ေစ်းေခါင္းေလ ေဂါင္မွ ေရြးစားခဲ႔တာ ဂ်
    ...နိုင္ငံျခား ေခတ္မွီလယ္ တဲ႔ ဂ်ာ
    ရြာက သခြားေမႊးမ်ိဳး အရွိပါဖူး ဂ်ာ
    ......ဒါနဲ႔ ဦးေမာင္သန္႔
    ဖရဲသီးသည္ကို အထင္ မေတးနဲ႔ဂ်
    တူတို႔က တရာသီေအာင္ျမင္ရင္ သိန္း ၁၅၀ သံုးရာသီ ထိုင္စားလို႔ ရလယ္ဂ်
    ကြန္မန္းေတာင္ အေတာ္ ရွည္တြားျပီ
    ..ဒါနဲ႔ ဦးေမာင္သန္႔ မ်က္ႏွာမျမင္ရေပမယ္႔ ေခ်ာလယ္ တိယား :D :D

    ReplyDelete
  4. ဟဲဟဲ မင္းသားက ေနာက္ဆုံးမွာ လွ်ပ္တပ်က္ပါလာတယ္။ :D :D

    ReplyDelete
  5. အမ သက္ေ၀ - ေက်းဇူး အထူး တင္ပါတယ္

    ကိုဟန္ၾကည္ - ေက်းဇူးပါ အညာဆိုတာ လြမ္းစရာေကာင္းတဲ့ ေနရာတစ္မ်ိဳးပဲဗ်

    မစံပယ္ ေခၚ ဂ်ပ္စ္ - ေက်းဇူးပါ လာမယ္ေပါ႔ေနာ္

    က်ဴးတီ - ေကာမက္အရွည္ၾကီး အတြက္ေရာ မ်က္ႏွာမျမင္လို႔ ေခ်ာတယ္လို႔ ေျပာတာအေတြက္ေရာ ေက်းဇူးတင္တယ္... ဖရဲသီးအေၾကာင္း သခြားသီးေမႊး အေၾကာင္း ဗဟုသုတအတြက္ေရာ ပဲေနာ္..

    ျမတ္ၾကည္ - ဟဲဟဲ .. :D

    ReplyDelete
  6. ဖရဲသီးေတာင္ စားခ်င္သြားၿပီ..မင္းသားကလည္း Mask ခႊ်တ္ၿပီး ကင္မရာကို တည့္တည့္ၾကည့္လိုက္တာ မဟုတ္ဘူး...

    ReplyDelete
  7. ကၽြန္ေတာ္ ရင္းနႈီးခဲ့ဘူးတဲ့ ေနရာေလးေတြ
    ျပန္ျမင္လိုက္ရေတာ့ ရင္ေတြမ်ားေတာင္ ခုန္လို႕ဗ်ာ
    .တစ္ခုေတာ့ ေျပာျပခဲ့ခ်င္ေသးတယ္ဗ်ိဳ႕
    ၀ါ၀ါ အသီးေတြက တရုတ္ျပည္ ဟားမီကြ နယ္ဘက္
    ကေနစျပီး မ်ိဳးယူလာခဲ့လို႕ ဟားမီကြသခြါးေမႊးလို႕
    ေခၚပါတယ္.အဲဒိအသီးေတြကို တရုတ္တြက
    လယ္သမားေတြစီကေနေျမေတြငွါးျပီး
    စိုက္ႀကပါတယ္ အသီးအနွံေကာင္းတာေတြကိုေတာ့
    တရုတ္ျပည္မႀကီးကိုပို႕ႀကပါတယ္ အပုပ္အပြ နဲ႕
    လူရာမ၀င္တဲ့ အသီးေတြကိုေတာ့ ျမန္မာျပည္ကလူ
    ေတြကိုျပန္ေရာင္းစားပါတယ္ း( အခုေနာက္ပိုင္းေတာ့
    လယ္သမားေတြက အဲ့ဒီအခြါးေမႊးစိုက္ပ်ိဳးနည္းကို
    သိသြားႀကျပီထင္ပါရဲ့.အခုေနာက္ပိုင္းေတာ္ေတာ္မ်ား
    မ်ားစိုက္လာတာေတြ႕ရတယ္ခင္မ်..၂၀၀၀ျပည့္ႏွစ္
    ေလာက္ကမွျမန္မာျပည္ကိုစျပီး၀င္ခဲ့တဲ့သခြါးေမႊးမ်ိဳးေတြ
    ေပါ့..ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ အဲ့ဒီတုန္းကတရုတ္ေတြနဲ႕
    အတူစိုက္ပ်ိဳးခဲ့ဘူးလို႕ အခုလိုေျပာျပရတာပါ
    (ေလရွည္သြားရင္ခြင့္လြတ္ပါခင္မ်ာ) ဟီးးးးး

    (ဒုတိယ)

    ReplyDelete
  8. Nice photos...
    Where exactly are those places in your photos?

    ReplyDelete
  9. Hi,

    It is called "Sagaing" near Mandalay City which is second largest city in Myanmar.

    Thanks you.

    ReplyDelete