မဂ္လာပါ... ဘေလာ့ၾကြလာ ပရိသတ္မ်ားသို႔
ေနာက္ဆံုးပိုစ့္တင္ခဲ့တဲ့ရက္ကို ျပန္ၾကည့္ရင္ လန္႔ပါတယ္... ပိုစ့္မတင္တာ ၁လေက်ာ္ေတာင္ ၾကာသြားျပီးပေကာ... ပိုစ့္မတင္ျဖစ္ေပမယ့္လည္း ၾကားထဲမွာ မ်က္စိလည္ျပီး လမ္းမွန္ေရာက္လာတာေရာ လမ္းမွာေရာက္လာတာေရာ အရပ္ရပ္က ေန႔စဥ္ တသဲသဲ ေရာက္လာေနၾကတဲ့ စာဖတ္ပရိသတ္ၾကီးကို အထူးပဲ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
လူ႔ဘ၀မွာ မေမွ်ာ္လင့္ေသာ အေျပာင္းအလဲဆိုတာ လူတိုင္းလိုလို ၾကံဳဖူးၾကမွာပါ။ က်ေနာ္လည္း ဘေလာ့မေရးတာ ၾကာတဲ့ အေၾကာင္းအရင္းထဲမွာ အခုလို ေမွ်ာ္လင့္တာေတြေရာ မေမွ်ာ္လင့္တာေတြေရာ ပါတဲ့ အေျပာင္းအလဲေတြကို ဆက္တိုက္ ၾကံဳလိုက္ရလို႔ ပါပါတယ္....
ပထမဆံုး မေမွ်ာ္လင့္မိတဲ့ အေျပာင္းအလဲကေတာ့ အလုပ္ေျပာင္းျဖစ္ သြားျခင္းပါ။ မႏွစ္က ႏွစ္ကုန္ပိုင္းေလာက္မွာ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ လုပ္ခဲ့တဲ့ ကုမၸဏီမွာ လူလိုတယ္ဆိုျပီး အလုပ္ေလွ်ာက္လႊာတင္လိုက္ပါတယ္။ ဒီအလုပ္ကို ဒါပါဆို တင္ခဲ့တာ သံုးခါေျမာက္ ရွိသြားခဲ့ပါျပီ။ တစ္ခါနဲ႔ တစ္ခါေတာ့ ႏွစ္နဲ႔ခ်ီ ၾကားထဲမွာ ကြာခဲ့တာေတာ့ ရွိပါတယ္။ ဒီတစ္ေခါက္လည္း ဘာေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မွ မထားဘဲ ေလွ်ာက္ခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ျပီးေတာ့ အဲဒီအခ်ိန္က က်ေနာ္ အလုပ္ေျပာင္းလို႔ မျဖစ္ပါဘူး။ ဘာလို႔လဲဆို ဒီႏွစ္ေဖေဖၚ၀ါရီလထဲမွာ ဘ၀အေျပာင္းအလဲကိစၥတစ္ခုအတြက္ ျမန္မာျပည္ကို ၃ပတ္ေလာက္ ျပန္ဖို႔ စီစဥ္ထားျပီးသားမို႔ပါ။
ဒါေပမယ့္ ကံဆိုးတယ္ ေျပာရမလား ကံေကာင္းတယ္ ေျပာရမလားပါပဲ... ဒီႏွစ္ ဇန္န၀ါရီ လဆန္းပိုင္းမွာပဲ အလုပ္က ေခၚပါတယ္။ ဒီေလာက္ ဒီေလာက္ ေပးတယ္။ ဒါေတြ ဒါေတြ ခံစားခြင့္ ရွိမယ္။ သေဘာတူတယ္ဆို ရံုးမွာလက္မွတ္လာထိုးပါ ဆိုျပီး ရိုးရိုးေလးပဲ အီးေမးလ္ေလးနဲ႔ အလုပ္ေခၚတဲ့စာ အလုပ္သူေဌးဆီက လာပါတယ္။ အဲမွာ ေခါင္းကက်ပ္ပါျပီး အလုပ္ေျပာင္းတာနဲ႔ ဒီမွာက အမ်ားအားျဖင့္ လစားတိုးျပီး ရတတ္ၾကတာ မဟုတ္လား... လစာေလးက ပိုမ်ား ေနာက္ျပီး အလုပ္ေလးကေလး နည္းနည္းေတာ့ ပင္ပန္းေပမယ့္ ပညာရမယ့္ အလုပ္မ်ိဳးဆိုေတာ့ သိပ္ေတာ့ လက္မလြတ္ခ်င္ ျဖစ္ေနတယ္။ ျပန္ဖို႔ကလည္း ဖ်က္လို႔ မျဖစ္ဆိုေတာ့... ေနာက္ဆံုး စိတ္ဒုန္းဒုန္းခ်ျပီး... အီးေမးလ္ ျပန္ပို႔ရပါတယ္။
'ေပးလာတဲ့ လစာနဲ႔ ခံစားခြင့္ေတြ အားလံုးကို ေက်နပ္ပါတယ္။ အလုပ္ကိုလည္း လာလုပ္ခ်င္ပါတယ္။ ခက္တာက ငါ႔မွာ ေဖေဖၚ၀ါရီက်ရင္ ၃ပတ္ေလာက္ ျပန္ရမွာ ရွိတယ္။ အလုပ္၀င္ျပီးျပီးခ်င္း မၾကာဘူး။ ငါ ခြင့္ယူရမွာ မျပန္လို႔မျဖစ္ဘူး ဒါက... အဲဒါကို သေဘာတူတယ္ဆိုရင္ေတာ့ ငါလက္မွတ္လာထိုးပါမယ္'
လို႔ အေၾကာင္းျပန္လိုက္တယ္။ ဒါနဲ႔ သူက ျပန္လာပါတယ္...
'သူ႔ဆီမွာ လူအရမ္းလိုေနတဲ့အတြက္ အလုပ္ကို အျမန္ဆံုး တတ္ႏိုင္သမွ် ၀င္ေစခ်င္ေၾကာင္း' ေပါ႔။ မရဘူးလို႔ေတာ့ မေျပာဘူး။ အဲဒါနဲ႔
'ဟုတ္ျပီး ေလာေလာဆယ္ငါ႔ကို အလုပ္ပတ္စ္အရင္ ျမန္ျမန္ေလွ်ာက္ေပးပါ။ အဲဒါရျပီးဆိုရင္ ဒီဘက္က ငါထြက္စာတင္မယ္... ထြက္စာတင္ျပီးျပီးခ်င္း တလေစာင့္တာကို တြက္လိုက္ရင္ ငါမျပန္ခင္ ႏွစ္ပတ္ေတာ့ အလုပ္ လာ၀င္ႏိုင္လိမ့္မယ္။ ျပီးေတာ့ ခြင့္ကိုလည္း ၃ပတ္မဟုတ္ဘဲ ၂ပတ္ပဲ ယူေတာ့မယ္လို'႔
အေၾကာင္းျပန္ လိုက္တာမွာ ဟိုက သေဘာတူသြားပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔ ပတ္စ္ေလွ်ာက္တာ ေနာက္က်သြားပါတယ္။ ပတ္စ္က်တဲ့အခ်ိန္မွာ ဒီဘက္က တလေစာင့္တာနဲ႔ဆို အလုပ္သစ္ကို တပတ္ပဲ တက္ႏိုင္ျပီး ေရႊျပည္ေတာ္ကို ႏွစ္ပတ္ျပန္သြားခဲ့ပါတယ္။ သူတို႔ဘက္ ေနာက္က်တာမို႔ ဘာမွ မေျပာႏိုင္ပါ။
ဒါကေတာ့ မထင္မွတ္ဘဲ အေျပာင္းအလဲတစ္ခု ျဖစ္လိုက္တဲ့ အတြက္ စီစဥ္ထားတာေတြ အားလံုး ဂဂ်ိဳးဂေဂ်ာင္ေတြ ျဖစ္ကုန္ရပါတယ္။ ဒါက ၂၀၁၂မွာ ပထမဆံုး အေျပာင္းအလဲ ေပါ႔ေလ...
ကဲ ၂၀၁၂အတြက္ ၾကိဳတင္ၾကံစည္ထားတဲ့ အေျပာင္းအလဲ ၾကီးၾကီးမားမားတစ္ခုကေတာ့ အခုနင္က ေျပာတဲ့ ခြင့္၂ပတ္ျပန္တဲ့အခ်ိန္ဟာ ေရႊျပည္ၾကီးမွာ ျပန္ျပီး မဂ္လာျပန္ေဆာင္တာပါပဲ။
ေမာင္သန္႔တို႔ ဘ၀တစ္ခု ေျပာင္းလဲ သြားရျပီေပါ႔။ အရြယ္တစ္ခုကိုလည္း ေရာက္သြားခဲ့ျပီေပါ႔။ ငွဲငွဲ လူၾကီး ျဖစ္သြားတယ္လို႔ ေျပာရမလားဘဲ။ အရင္တုန္းက ကိုယ့္ကိုယ္ကို လူၾကီးလို႔ ဘယ္ေတာ့မွ သတ္မွတ္ခဲ့တာ မဟုတ္ဘူး။ အခုခ်ိန္မွာ လူၾကီးလို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကို မသတ္မွတ္ရင္ေတာ့ မျဖစ္ေတာ့ဘူး မဟုတ္လား။ ဒါေၾကာင့္ အရြယ္တစ္ခုကို ေရာက္သြားခဲ့ျပီးလို႔ ေျပာတာေပါ႔။ ထားပါေတာ့ ေရႊျပည္ၾကီး ျပန္တဲ့အေၾကာင္းရယ္ မဂ္လာေဆာင္တဲ့ အေၾကာင္းေတြ ပို႔စ္သက္သက္ ထပ္ေရးပါဦးမယ္။ လာမယ္ၾကာမယ္ဆိုတာမ်ိဳး မျဖစ္ရေအာင္ ၾကိဳးစားပါ႔မယ္။
ေျပာသာ ေျပာရပါတယ္။ အလုပ္အသစ္ကေတာ့ အရင္အလုပ္လို မဟုတ္။ ရံုးမွာ ၉၀ရာခိုင္ႏႈန္းေလာက္ မထိုင္ရပါဘူး။ ေန႔စဥ္ ဟိုေျပး ဒီေျပး လုပ္ရပါတယ္။ ျပီးေတာ့ အလုပ္တက္တာ သံုးပတ္ေလာက္ပဲ ရွိေသးတဲ့အခ်ိန္မွာ ညေန ၇နာရီကေန မနက္ ၅နာရီထိလည္း အလုပ္လုပ္ရဖူးပါျပီ။ ျပီးေတာ့၂၇နာရီ ဆက္တိုက္ တစ္ေရးမွ မအိပ္ရဘဲနဲ႔လည္း အလုပ္လုပ္ရဖူးပါျပီး။ ကံေကာင္းတာတစ္ခုက ဒါေတြအတြက္ နားခ်ိန္ ျပန္ေပးတာပါပဲ။ အလုပ္မွာ သံုးတဲ့ နည္းပညာေတြကလည္း ကိုယ့္တြက္အသစ္အဆန္းေတြဆိုေတာ့ လုပ္ရတာ သင္ယူရတာ ေပ်ာ္ေနပါေသးတယ္။ ပင္ပန္းတာကို ပင္ပန္းတယ္လို႔ေတာ့ မထင္ေသးပါဘူး။ တစ္ခုပါပဲ ကိုယ့္ရဲ႕႔ ကိုယ္ပိုင္အခ်ိန္ေတြ နည္းသြားတာကိုေတာ့ သိပ္မၾကိဳက္ခ်င္ပါဘူး။ ကိုယ့္ရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္အခ်ိန္မွာ ကိုယ္လုပ္ခ်င္တာေလး လုပ္တတ္တဲ့ လူတစ္ေယာက္က ကိုယ္ပိုင္အခ်ိန္ သတ္သတ္မွတ္မွတ္မရွိတာ တစ္ခါတေလေတြးၾကည့္ေတာ့ စိတ္မေကာင္းခ်င္ဘူး။ အလုပ္ခ်ည္းပဲ Dedicated လုပ္ေနရတဲ့ ဘ၀မ်ိဳးကို မၾကိဳက္တာပါ။ ထားပါေတာ့ (ဒုတိယမၸိ)။
အိုင္တီသမားေတြရဲ႔ ဘ၀က ဒီလိုပဲ။ ဒီအလုပ္မွာ အဆင္ေျပတယ္ဆိုျပီးထိုင္ေနလို႔ မရဘူး။ လစားတိုးတာ မလိုခ်င္ေတာင္ ပညာကေတာ့ တိုးမွ ျဖစ္မယ္။ အသစ္ အသစ္ေတြကို အျမဲတမ္းလိုလို ထြက္ေနေတာ့ ကိုယ္သာ မွီေအာင္ မလိုက္ထားဘူးဆိုရင္ အိုင္တီသမား ဘ၀နဲ႔ တသက္လံုး ရပ္တည္ဖို႔က မလြယ္ဘူးကိုး။
ဟုတ္ပါျပီး... ေလာေလာဆယ္ ဒီပိုစ့္ေလးကေတာ့ ဘေလာ့ျပန္ေရးဖို႔ အားယူတဲ့ ပိုစ့္ေလးပါ။ ေရးခ်င္စရာေတြ အမ်ားၾကီး ရွိပါတယ္။ အရင္လိုပဲ ဘေလာ့ျပန္ေရးႏိုင္ေအာင္ ၾကိဳးစားပါမယ္။ သူငယ္ခ်င္း ေျပာသလို မင္း ဒီအလုပ္၀င္ရင္ မင္းရဲ႕
MGTHANT.ME က နည္းနည္းေတာ့ ေႏွးသြားမယ္ ထင္ပါတယ္တဲ့။ သူေျပာသလိုကိုး ျဖစ္ေနတာ... အခုက နည္းနည္းေတာင္ မဟုတ္ မ်ားမ်ားေတာင္ ျဖစ္ေနျပီ။ ကဲ ေနာက္တစ္ပိုစ့္ မၾကာခင္မွာ တင္ႏိုင္ေအာင္ ၾကိဳးစားပါမယ္။ ေရးလက္စပိုစ့္ကိုလည္း အဆံုးသတ္ပါမယ္။ သတင္းမ်ား အတင္းမ်ား သီခ်င္းမ်ား ရုပ္ရွင္မ်ား ပရိုမိုးရွင္းမ်ားကိုလည္း ရွာေဖြကာ တင္ဆက္ သြားပါဦးမယ္။
အားလံုးပဲ ... မၾကာခင္မွာပဲ ျပန္ဆံုေတြ႔ၾကမယ္...
အားလံုးကို အထူးေက်းဇူးတင္လ်က္
ေမာင္သန္႔
